Witaj. Jeżeli już tu jesteś zakładam, że zadajesz sobie pytanie: Co jest moim życiowym powołaniem? Rozeznanie powołania to sprawa równie ważna, co trudna. Warto w takiej sytuacji zwrócić się o pomoc do kogoś, kto przeszedł już tą drogą. Nazywam się o. Sylwester Maria Gąglewski. W zakonie ojców franciszkanów jestem od trzynastu lat i z każdym następnym rokiem coraz bardziej utwierdzam się w powołaniu, tzn. przekonuję się, że Pan rzeczywiście mnie wybrał, bym stał się narzędziem w Jego rękach. Każdego dnia mówią mi o tym m. in. dzieła, które daje mi do wykonania i Jego łaska, bez której sam nic bym nie uczynił. Jeżeli zechcesz możesz się ze mną skontaktować, na pewno znajdę dla ciebie czas (kontakt u dołu strony).
Poniżej zamieściłem dla ciebie kilka podstawowych informacji o początkach życia zakonnego, dzięki temu będziesz miał ogólne pojęcie jak potoczyłoby się twoje życie w pierwszych latach po przyjęciu do Zakonu Franciszkańskiego.
Potrzebne dokumenty
Zgłaszając się w wyznaczonym terminie do osób odpowiedzialnych za duszpasterstwo powołań powinieneś mieć ze sobą następujące dokumenty:
1. Prośba o przyjęcie do Zakonu z uwzględnieniem motywacji. (Zobacz wzór)
2. Życiorys napisany własnoręcznie.
3. Aktualny (nie starszy niż trzy miesiące) odpis aktu urodzenia z USC.
4. Aktualne (nie starsze niż trzy miesiące) świadectwo Chrztu i Bierzmowania.
5. Ostatnie świadectwo szkolne lub dyplom.
6. Świadectwo katechizacji (niewymagane, gdy ocena z religii jest wpisana na świadectwie szkolnym).
7. Świadectwo maturalne (dla kandydatów do święceń).
8. Karta zdrowia wypełniona i podpisana przez lekarza rodzinnego. (Pobierz). Gdyby był problem z wymaganymi badaniami prosimy o kontakt.
9. Opinia, czyli świadectwo moralności od proboszcza lub katechety.
10. Zezwolenie rodziców lub opiekunów prawnych (dla kandydatów niepełnoletnich).
11. Ankieta kandydata. (Pobierz).
12. Zaświadczenie o nadaniu numeru NIP – o ile ktoś takie posiada, nie ma konieczności wyrabiania nr NIP przez tych którzy go nie mają.
13. Ksero dowodu osobistego.
14. Świadectwa pracy z miejsc zatrudnienia.
15. Zaświadczenie o niekaralności.
16. Dwie fotografie.
etapy formacji
To pierwszy okres formacji zakonnej, który trwa jeden rok. Czas ten charakteryzuje się tym, że chociaż kandydaci do zakonu nie noszą jeszcze habitu już nazywani są braćmi. A więc bracia postulanci przeżywając ten czas mają okazję pierwszy raz żyć prawdziwym życiem zakonnym. Klasztor postulatu znajduje się w Gnieźnie.
Zadasz może pytanie? A na czym ono polega? Będąc na postulacie w bardzo konkretny sposób wejdziesz w rytm modlitwy i życia wspólnotowego. Zauważysz, że wśród codziennej modlitwy, pracy i nauki życie zakonne skupia się wokół trzech szczególnych miejsc. Pierwszym i najważniejszym jest kaplica. To tu czerpiemy siłę do pracy i pokonywania codziennych trudności. Eucharystia jest w centrum każdego dnia. Sprawowana rano, umacnia nas na cały dzień a sprawowana wieczorem sprawia, że wszystko, co robimy w ciągu dnia, robimy dobrze, by móc to ofiarować na ołtarzu Pana Jezusa. Drugim miejscem mającym ogromy wpływ na budowanie wspólnoty jest refektarz zakonny (inaczej jadalnia). Chodzi o to, że podczas spożywania posiłków, jest okazja do rozmów i bycia razem, podobnie jak w rodzinie. Trzecim miejscem, obecnym w każdym klasztorze, również na postulacie, jest rekreacja (sala wspólnych spotkań). Służy ona budowaniu wspólnoty w czasie wolnym.
Widzisz, nie jest to życie dla samotników, już od postulatu uczymy się życia wspólnotowego. Dzisiaj po trzynastu latach, gdy czasami zostaję w klasztorze sam, czuję się nieswojo. Rozumiem, co miał na myśli św. Franciszek, gdy mówił: „Pan dał mi braci”.
Oprócz tego będąc bratem postulantem rozpoczniesz albo będziesz kontynuował pracę nad swoją osobowością. Wiem, brzmi to bardzo poważnie, ale bez obaw, chodzi o to, byś potrafił prowadzić refleksję nad sobą i swoim rozwojem. Byś potrafił dostrzegać swoje wady i zalety, byś rozwijał swoją kulturę ogólną a także pogłębiał świadomość religijną i moralną. W praktyce przejawia się to w tym, że będzie można o tobie powiedzieć: ten człowiek jest naprawdę dojrzały.
Jest czasem właściwego rozpoznania swego powołania i charyzmatu franciszkańskiego. Trwa rok i rozpoczyna się przyjęciem habitu zakonnego – znaku naszej konsekracji i poświęcenia się Bogu.
W trakcie nowicjatu nie ma wyjazdów do domu rodzinnego. Roczne odcięcie od dotychczasowych relacji z innymi ludźmi pomaga pogłębić i umocnić relację z Chrystusem, który jest fundamentem i centrum naszego życia. Formacja w nowicjacie zmierza ku głębszemu rozwojowi duchowemu poprzez modlitwę liturgiczną Kościoła, rozważanie Pisma świętego i praktykę modlitwy indywidualnej.
Za formację w nowicjacie dopowiada Mistrz Nowicjatu. Zwieńczeniem nowicjatu są pierwsze śluby zakonne, posłuszeństwa, ubóstwa i czystości. Nasz Nowicjat znajduje się w Smardzewicach k. Tomaszowa Mazowieckiego.
Po odbyciu nowicjatu kandydaci na braci zakonnych odbywają 5-letni juniorat.
Formacja ta odbywa się wraz z braćmi klerykami w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi-Łagiewnikach. Juniorat jest czasem przygotowania do złożenia ślubów wieczystych. Bracia Junioryści biorą udział w codziennych praktykach modlitewnych i pracy wraz z klerykami. Odbywają też formację intelektualną z wybranych przedmiotów: m. in. Pismo św., franciszkanizm, liturgika, dogmatyka. Pełnią też posługi wobec ubogich w klasztorze łagiewnickim.
Po złożeniu ślubów wieczystych udają się zgodnie z wolą przełożonych do klasztorów swojej prowincji, gdzie pełnią rozliczne posługi wspierając braci-kapłanów w codziennym życiu i posługiwaniu.
To czas formacji kończącej się święceniami kapłańskimi. Trwa sześć lat.
Pierwsze dwa lata studiuje się filozofię, kolejne cztery teologię. Naukę kończymy obroną pracy magisterskiej. Czas seminarium to dalszy rozwój swego charyzmatu franciszkańskiego, powołania i służby wobec bliźniego.
Bracia udzielają się w licznych duszpasterstwach przygotowując się do przyszłej pracy na niwie Pana. Formacja seminaryjna odbywa się na trzech bardzo istotnych sferach życia człowieka: ludzkiej, intelektualnej i duchowej.
Więcej na stronie seminarium: seminariumfranciszkanskie.pl